Poetry

De excentrieke oudere dame Mija woont in een rustig stadje, samen met haar kleinzoon, een tiener die vooral in de tv en zijn mobiele telefoon geïnteresseerd is. Gelaten verzorgt de goedmoedige Mija een oude, hulpbehoevende mopperpot. Een bezoek aan de dokter, die het begin van Alzheimer constateert, deert haar ogenschijnlijk nauwelijks. In een impuls geeft ze zich op voor een poëziecursus: het is haar droom om één keer in haar leven een gedicht te schrijven. Ze gaat zo op in haar nieuwe doel, dat de keiharde werkelijkheid over haar kleinzoon haar totaal lijkt te ontgaan.
Lee Chang-Dong laat zich in zijn vijfde speelfilm van een mildere kant zien. Hij koos ditmaal niet voor provocaties, maar voor poëzie. De film was, na een afwezigheid van zestien jaar, de comeback van Yun Jung-Hee, de leading lady van de Koreaanse cinema. Yun heeft niet meer dan een oogopslag nodig om duidelijk te maken wat haar personage denkt en voelt. Haar wereldvreemde personage is de ziel van dit subtiele melodrama.