Hoy como ayer

'Dit wordt wel een stille film, of niet?', vraagt Juan Carlos Godoy aan het begin van Hoy como ayer. De camera is dan al bijna tien minuten op hem gericht, en tot dan toe is er nog geen woord gesproken. Rustig volgt regisseur Bernie IJdis de voorbereidingen van de 87-jarige tangozanger, die zich zoals vrijwel iedere dag opmaakt voor een optreden in een bar in zijn woonplaats Buenos Aires.
Wanneer Godoy zich heeft geïnstalleerd achter de microfoon, wordt duidelijk hoezeer hij de kunst van het zingen nog altijd meester is. Tango's die hij waarschijnlijk al duizend maal gezongen heeft, brengt hij met grote overtuigingskracht.
Na zijn vorige films Jalan Raya Pos (De Groote Postweg) en Riviera Hotel wilde IJdis graag een film maken zonder financiële ondersteuning, en zonder het lange wachten dat daarmee gepaard gaat. Hoy como ayer werd in zeer korte tijd voorbereid en opgenomen, in alle vrijheid. Het resultaat is een authentiek, liefdevol en delicaat portret van de oude maestro Godoy - en van zijn stad Buenos Aires, waar de tango nog altijd volop leeft.