Gesher

Drie mannen reizen naar het zuiden van Iran, waar petroleum- en gasvelden werkgelegenheid opleveren. De verdiensten zijn marginaal en ze slapen, net als vele collega’s, in lege pijpleidingen aan zee.
Taxichauffeur Jahan droomt over een knappe, goed geklede versie van zichzelf, Ghobad stuurt geld in knuffelberen naar huis en Nezam probeert zijn waardigheid te behouden tijdens het ontstoppen van smerige wc’s. In deze miljardenindustrie hebben arbeiders een ondankbare, zelfs onzichtbare rol.
Regisseur Vakilifar besloot tot deze film over arbeidsmigranten toen hij ontdekte hoe de straatarme mannen in de regio toch een opmerkelijke, kameraadschappelijke gemeenschap vormen. Ondanks de tragische situatie is Vakilifars verhaal ook empathisch, aandoenlijk en niet zonder humor. De shots zijn stabiel en geduldig, met een grote rol voor de bulderende, onaardse omgeving vol roestige constructies, gillende sirenes en pijpen vanwaaruit metershoge vlammen de hemel likken.