Ossang, een expert op het gebied van zwart-witfilms, maakte met Docteur Chance zijn eerste kleurenfilm. Hij werd gedreven door dezelfde experimentele opwinding die Sergej Eisenstein ooit bewoog: kun je het kleurgebruik in film op hetzelfde niveau brengen als van de schilderkunst van sommige middeleeuwse retabels, gravures van William Blake en schilderijen van Asger Jorn? In Docteur Chance, een verhaal over voortvluchtige minnaars, geeft F.J. Ossang het antwoord.
In zijn artikel Notes de travail (1996) formuleerde hij het in zijn niet te imiteren idioom als volgt: ‘Deze film zou de vlijmscherpe en vaag gekleurde puurheid van een gedicht van Georg Trakl moeten hebben – nee tegen cinema ellendiger dan ellende, seksueler dan seks, zwaarder dan het lood dat parafraseert. Detail: een zwart-wit close-up heeft niet het effect van een close-up in kleur (waarom). Waarom lijkt het draaiboek van actuele films ‘gecomatiseerd’ door de emanatie. Schending van kleuring door de structuren. Deterritorialisering.’
Film details
- Productielanden
- Chili, Frankrijk
- Jaar
- 1997
- Festivaleditie
- IFFR 2011
- Lengte
- 97"
- Medium/Formaat
- 35mm
Dit zou je ook leuk kunnen vinden
-
Le trésor des îles chiennes
De wereld na het atoomtijdperk. Een ingenieur verdwijnt, samen met zijn consortium Kryo’Corp en zijn ontdekking: een nieuwe energiebron door
-
Dharma Guns
Opent met een prachtige scène: een speedboat bestuurd door een vrouw scheert met grote snelheid over het water met achter zich een waterskiër, die
-
Ciel éteint!
Een reis van een man en vrouw langs de grenzen van wereldrijken. De wateren, de geneeskunst, het ijs, het vuur. Hemel dooft uit!