22 mei

Sam werkt als bewakingsagent in een winkelcentrum. De 22e mei lijkt een dag te worden als alle andere: de veertiger sleept zich naar zijn werk in een mistroostige, niet nader benoemde stad, hij wijst iemand de weg en zet een zwerver buiten. Maar als hij voor de ingang even een sigaretje rookt, slaat het noodlot toe. In het winkelcentrum brengt een jongen met een rugzak zichzelf tot ontploffing. En Sam heeft hem niet opgemerkt. Of toch wel?
De Vlaming Koen Mortier maakte vier jaar geleden een spectaculaire entree in de filmwereld met de Herman Brusselmans-verfilming Ex Drummer, opgenomen in de Tiger Award-competitie. 22 mei, deels gedraaid in Rotterdam, is even radicaal en eigenzinnig, en toch in veel opzichten totaal anders.
De camera zit Sam dicht op de huid, alsof Mortier in zijn hoofd wil kruipen, en de muziek van Michael Gallagher is sfeervol en effectief. Langzaam maar zeker verliest Sam, overweldigd door schuldgevoelens, de greep op de werkelijkheid. En de kijker met hem. 22 mei is een indrukwekkend drama en een ontroerende karakterstudie ineen.