‘The television screen is the retina of the mind’s eye. Therefore, the television screen is part of the physical structure of the brain. Therefore, whatever appears on the television screen emerges as raw experience for those who watch it. Therefore, television is reality, and reality is less than television,’ aldus Brian O’Blivion in David Cronenbergs bizarre horrorfilm Videodrome. De opkomst van de videocultuur was begin jaren tachtig een bron van inspiratie voor tal van cultuurfilosofen en filmmakers. De ‘homo video’ zou dankzij de alomtegenwoordige beeldcultuur een soort extra zintuiglijk stelsel ontwikkelen. Als Max Renn (James Woods) voor een kabeltelevisiekanaal op zoek is naar allerlei ranzige programma’s, stuit hij op de show Videodrome waarin mensen echt voor de camera worden gemarteld en gedood. Max raakt geobsedeerd en in zijn verdere speurtocht blijkt dat Videodrome zijn hersens dusdanig controleert en manipuleert, dat Max gaandeweg verandert in een menselijke videorecorder. Een versmelting van mens en machine, van hardware en software – kortom: video doodt onze vrije wil.
Film details
- Productieland
- Canada
- Jaar
- 1982
- Festivaleditie
- IFFR 2010
- Lengte
- 87"
- Medium/Formaat
- 16mm
Dit zou je ook leuk kunnen vinden
-
Diaporama – Part One
Diavoorstelling van Anne Grèzes neemt je mee op een cinematografische ontdekkingsreis door Europa met behulp van fotomontages. Vandaag deel één.
Fire & Rain
Trailer voor de Viennale van 2009. James Benning, de meester van de lange scène, kan het ook in één minuut. Outtake uit de langere hoogovenscène ui
The Cost of Living (Break Glass Upon Reflection)
Een initiatief van curator Mark McElhatten: de realisatie van een collectief project, tegelijk hommage aan de overleden bedenker van het idee, Mark