Vapor Trail (Clark)

In zijn essay ‘To the Person Sitting in Darkness’ uit 1901, geschreven uit protest tegen de Filippijns-Amerikaanse Oorlog, merkte Mark Twain droogjes op dat er ‘... twee Amerika’s moeten zijn: eentje dat de gevangene bevrijdt, en eentje dat de voormalige gevangene van zijn nieuwe vrijheid berooft en ruzie met hem zoekt... en hem dan vermoordt om zijn land in te pikken.’
John Gianvito’s lange epos onderzoekt wat de VS met dat land doet. Neem nu de luchtmachtbasis Clark, een van de grootste Amerikaanse militaire installaties op buitenlands grondgebied. Toen de Filippijnse senaat in 1991 tegen de aanwezigheid van Amerikaanse militaire bases stemde, 'vergat' de voormalige zelfbenoemde bondgenoot om de rotzooi die hij had gemaakt netjes op te ruimen, waardoor grote delen van het eiland Luzon achterbleven als een milieuramp van monsterlijke proporties. Vapor Trail (Clark) is een bescheiden daad van solidariteit, een uitdagend in memoriam, een oproep tot opstand en verzet: een filmisch prozagedicht.