The Way to the Cross

Zoals meer filmmakers van zijn generatie heeft Ancestor, pseudoniem van Emile-Aime Chah Yibain, zichzelf het filmen geleerd door het maken van hiphopmuziekvideo’s. De vlotheid en beweeglijkheid van dat genre is in deze film goed terug te zien. En dat is opmerkelijk, want films over het leven en lijden van Christus spreken over het algemeen een meer klassieke taal, al was het maar uit respect voor het onderwerp.
Met dat respect zich het overigens wel goed. Ancestor is een gelovig filmmaker en hij maakte de film in nauwe samenwerking met een kerkelijk muziekgezelschap (Angelic Troupe Molyko), wat hem een grote hoeveelheid figuranten opleverde. Het zijn amateurs die met overgave - extatisch zelfs - acteren. The Way to the Cross is duidelijk een historische film. Zelf noemt Ancestor de stijl neoklassiek, maar hij ging daar los en speels mee om. Zo zijn de Romeinse soldaten in een soort negentiende-eeuwse operetteuniformen gestoken, en is het niet moeilijk om op de achtergrond sporen uit onze tijd (zoals passerende auto’s) te zien.
Het ging Ancestor niet om de realistische passie, maar de passie van het opvoeren van deze voor gelovigen zo cruciale gebeurtenis. Ancestors eerste opzet was om via deze film het woord van God op een toegankelijke manier te vertellen. De vertoning van de film op een internationaal festival was niet zijn doel.