Fighting Soldiers
Tatakau heitai
In de zomer van 1938 sloot Kamei Fumio zich met zijn filmploeg aan bij een infanterieregiment en volgde dat zo’n vier maanden lang door China. Ze filmden het marcheren, het vechten, het wachten en het sterven, kortom hun hele lijden, en niet alleen dat van hen maar ook dat van de mensen om hen heen die tot hun vijanden waren bestempeld. Voordat iemand de film kon zien, werd hij in 1939 verboden, waarna hij verdween. Fighting Soldiers werd een legende, maar werd uiteindelijk in 1976 teruggevonden en alom geroemd als een meesterlijke anti-oorlogsfilm, hoewel de anti-oorlogssentimenten min of meer ‘toeval’ waren, als we wijlen Kamei Fumio moeten geloven: ‘Ik wilde een film maken die het verdriet en de pijn van het land liet zien, van de mensen en de dieren die daar woonden… Ik wilde gewoon laten zien hoe het was.’ Nou, dat is hem gelukt.
Ook in dit verzamelprogramma
-
Civilian Victims of Military Brutality
Nanjing, 1937: beelden uit een ziekenhuis van gewonden en stervenden. Een van de belangrijkste films van de twintigste eeuw, en een zeer aangrijpen
Film details
- Productieland
- Japan
- Jaar
- 1939
- Festivaleditie
- IFFR 2010
- Lengte
- 66"
- Medium/Formaat
- 16mm
Dit zou je ook leuk kunnen vinden
-
Independencia
Knappe en ingenieuze film die de stijl van de vroege Filippijnse cinema imiteert: in de studio gedraaid met geschilderde decors als achtergrond, in
-
Japanese Devils
Veertien veteranen van het Japanse Keizerlijke Leger praten over hun ervaringen in China, merendeels dus over de misdaden en gruwelen die ze hebben
-
Gloria mundi
Om zo goed mogelijk een slachtoffer van marteling te kunnen spelen in een film over de Algerijnse Onafhankelijkheidsoorlog begint een actrice zichz