Yes, I Can See Dead People

Een opmerkelijke moderne variant op de horrorfilm waarin een bespookt huis, een haunted house, zoals die ook in dit programma in een tentoonstelling centraal staat, een belangrijke rol speelt. Of eigenlijk een hoofdrol. Nam lijkt op het eerste gezicht een jongen als alle tienerjongens. Hij brengt te veel tijd achter zijn computer door en hij is dol op een meisje. Ze heet Chee. Nam woont bij zijn familie in een eenvoudig appartement. In het al wat oude en sleetse gebouw doen zich vreemde dingen voor. Sommige van zijn oude vrienden plegen plotseling zelfmoord. Ook een moeder met haar zoontje benemen zich van het leven. Pas als zijn broer en zijn geliefde Chee zich vreemd gaan gedragen, wordt Nam echt wakker en gaat hij proberen om het raadsel op te lossen. Al snel wordt hem duidelijk dat het gebouw vol zit met dolende en wraakzuchtige geesten, maar hij is een van de weinigen die ze ook kan zien. Hij blijkt van zijn familie een bijzondere gave te hebben geërfd. Hij weet aanvankelijk niet of hij met die gave wel blij moet zijn. In ieder geval heeft hij nu de zware verantwoordelijkheid om zijn naasten van de demonen te redden.
Dit is het regiedebuut van David Lee, maar het is goed te zien en te merken dat hij het vak heeft geleerd bij de groten van de Hongkongcinema. (GjZ)