Fukui Shozin was lang geleden al eens in Rotterdam, met de instantcultklassieker Pinocchio_964. Bijna twintig jaar later blijkt hij niets van zijn vreemde vitaliteit te hebben verloren. Een door haar ex-vriend achtervolgde vrouw verschuilt zich in een nieuwe woning. Daar wordt ze gevonden door een heerseres met telepathische gaven. Een nachtmerrie – en zo is de vorm ook. Als een koortsdroom. De maker wijst op het belang van de psychedelische kleuren om de gemoedstoestand van de vrouw te verbeelden, evenals het noise-achtige geluid. En let op het ademen van de vrouw. Een film die bepaald niet wil behagen. En dat lukt. Hij verontrust.