Maman est chez le coiffeur

Zomer 1966. De tijd om van de zomervakantie te genieten, van totale vrijheid, vrij door de weilanden te rennen, en giechelpartijtjes met vrienden te houden. Maar terwijl ze zich steeds bewuster wordt van de dromen, de zorgen en de leugens van de mensen om zich heen, ontdekt Élise dat het plotselinge vertrek van haar moeder het gezin totaal ontwricht. Ondertussen zoekt haar broer Coco heel eigenwijs zijn soelaas in het bouwen van een superraceauto, en stort de jongste broer Benoît zich diep in zijn eigen innerlijke wereld. De vader lijkt eenvoudigweg overrompeld door de situatie. Élise besluit het roer over te nemen van haar op drift geraakte gezin, in een veelzeggende poging hen te redden. Met de steun van de groeiende, bloeiende natuur om haar heen, en de zwijgende troost die monsieur Mouche haar biedt, staat Élise op de drempel van een zomer die zijn weerga niet kent.
Maman est chez le coiffeur kenmerkt zich door een heerlijk nostalgische toon, waarin de situaties en de gezinsleden – in het bijzonder de tiener Élise – humaan en vol compassie geschetst worden, met veel gevoel voor geuren, kleuren en allerlei historische details. Het contrast tussen de spanningen en veranderingen enerzijds en de zinderende zomervakantie anderzijds wordt perfect in balans gehouden door een uitgekiende mise-en-scène, mede dankzij het fantastische acteren van allen, en de uitgekiende artdirection, met alle gevoel voor detail. (EH)