La diga del ghiacciaio

Olmi (1931, Treviglio, Lombardije) verhuisde met zijn familie in 1933 naar Milaan waar elektriciteitsbedrijf EdisonVolta na de Tweede Wereldoorlog hem aannam als kantoorbediende. Die periode ligt aan de basis van Olmi's semi-autobiografische Il Posto (1961), over de sleur en verveling van een loopjongen bij een grote onderneming. Hij raakte bij EdisonVolta betrokken bij de film- en theaterafdeling en realiseerde tussen 1953 en 1961 ongeveer veertig films en documentaires. De eerste daarvan is La diga del ghiaccicio (de gletsjerdam), een fraai voorbeeld van het meest onderschatte van alle filmgenres, de bedrijfsdocumentaire.