Fixer: The Taking of Ajmal Naqshbandi

Een journalist die in een vreemd land komt, spreekt zelden de taal en is vaak onbekend met de cultuur. Zelfs voor een ervaren journalist is het moeilijk de finesses in de plaatselijke zeden te doorgronden. Daarvoor zijn er de zogenaamde 'fixers'. Vaak zijn dat ook journalisten, die letterlijk en figuurlijk de weg kennen en weten wanneer iets foute boel is.
Ian Olds (1972) volgde voor zijn documentaire Fixer: The Taking of Ajmal Naqshbandi de Amerikaanse journalist Christian Parenti en diens fixer, de Afghaanse journalist Ajmal Naqshbandi. De film is openhartig en intiem, maar ook tragisch en ontroerend, omdat vanaf de eerste scènes duidelijk is dat de 24-jarige Naqshbandi niet meer in leven is.
Olds regisseerde in 2005 samen met Garrett Scott Occupation: Dreamland, over een groepje piepjonge Amerikaanse soldaten in Irak. Nadat Scott plotseling overleed, maakte Olds Fixer. De film was bedoeld als een blik vanuit de coulissen op de werkwijze van een nieuwsjournalist, maar tijdens het draaien kwam een nachtmerriescenario uit. Naqshbandi belandde tijdens zijn werk in een valstrik van de Taliban. Samen met de Italiaanse journalist Daniele Mastrogiacomo werd hij gegijzeld. De Italiaan kwam vrij, Naqshbandi niet. Olds' even intelligente als betrokken film schetst een deprimerend beeld van de toekomst van Afghanistan, maar is tegelijk een klein monument voor de 'beste fixer van Afghanistan'. (GT)