De essentiële Herbert Achternbusch in 18 minuten: een familieportret in super8, grotendeels zwart-wit. Een filmisch kamerspel, persoonlijk, treurig en vol zelfironie, van commentaar voorzien door Achternbusch zelf. Opvallende eenvoud, schokkend radicalisme en een levendige geest. Ik zou het een perfect gedicht willen noemen.