Beautiful Crazy

De film heeft een spectaculaire visuele gedaante. Zowel de montage als de cameravoering is bijzonder virtuoos. Voor het bedienen van de meer dan beweeglijke camera werd de Nederlandse (veelal in Indonesië werkende) filmmaker Leonard Retel Helmrich aangetrokken. Hij heeft een stijl van cameravoering ontwikkeld waarin vaart en souplesse samengaan; het tegenovergestelde van handheld.
De film gaat over jeugd en alle twijfels en uitbundigheden die daarbij horen. Drie mooie meisjes staan centraal: Angel (Yao Angel), Xiao Bu (Lee Amiya) en Amy (Liao Chien-Hui). De meisjes fladderen door de film, waardoor het verhaal ook alle kanten uit fladdert. De film wordt verteld als in een roes. Alleen door die te ondergaan, kan gaandeweg hier en daar een puzzelstukje op zijn plaats vallen. De filmmaker koos voor wat hij noemt een poëtische volgorde en niet een chronologische. Voor hem gaat de film over tijd, herinneren en liefde. En als dat wordt beleefd in flarden, dan moet zijn film ook zo zijn.
Niet alle drama’s die de meisjes beleven zijn van eenzelfde orde. Een alcoholische vader hebben die alleen uit het raam staart, lijkt toch erger dan het afpakken van een sigaret of dan duivenpoep op je kleren voor je uitgaat. Maar in het leven van een zeventienjarige kan alles een groot drama zijn. En juist daar geeft de film uitbundig vorm aan. (GjZ)