Who's Afraid of Kathy Acker

Te zeggen dat de New Yorkse post-punkcultauteur Kathy Acker (1947-1997) een emancipatorische invloed heeft gehad op het zelfbewustzijn van vrouwen, zou een grof understatement zijn. Met haar romans, essays, theaterstukken, performances en libretto’s, maar vooral ook door haar eigen onbegrensde leven, blies ze alle heilige huisjes op die stonden voor wat in een hypocriete samenleving van vrouwen verwacht werd. Upper class, hoogbegaafd, klassiek geschoold en out of control herschreef Acker, in navolging van William Burroughs, de wereld in een overweldigende mix van feit en fictie, biografie en verbeelding van verlangen, sm-seks en genadeloze politieke satire. In haar herkenbare stijl werkte ze zonder pardon mannelijke hoofdkarakters uit klassieke werken om tot vrouwelijke, zowel onverbiddelijke als kwetsbare personages. Acker, getatoeëerd, gepiercet en vol grove taal, wist al in de jaren zeventig de vrouwelijke lust met al haar donkere kanten op papier gestalte te geven.
Regisseur Barbara Caspar portretteert met evenveel zelfvertrouwen het leven van de schrijfster die ze zo bewondert. Ze kreeg de beschikking over een rijkdom aan archiefmateriaal waarin Acker optreedt en geïnterviewd wordt, maar graaft nog dieper in een geslaagde mix van animaties en ensceneringen die betekenis, toon en timbre van een unieke woordkunstenaar tot leven te brengen. Caspar laat zien dat ook de hedendaagse generatie jonge vrouwen een Kathy Acker nodig heeft.