Ik film Tokio met een 8mm-filmcamera alsof het een fotocamera is op plekken die me interesseren, zoals Shinjuku, Roppongi, Shinbashi, rond Tokyo Bay, Tokyo Station etc.
Een uiting van gevoelens.
De filmmaker kijkt uit het raam.
Scenario’s van het naoorlogse Japan met beelden van vernietiging.
Repeterende stalen balken van een spoorbrug.
Een dans van licht op een rivier.
Openen de oogleden een camera of wat de camera ziet?
Een kleuterklas kwam in de problemen toen de gemeente de subsidie verlaagde.
‘Syunsoku’ is het landschap in een oogwenk. De sluiter en de projector zijn oogwenken of ademtochten.
Fotogram van een mier.
Elk deel van deze filmserie is een korte reis van vijftien meter waarin naar de wereld gekeken wordt uit een klein raam.
Met een goed oog voor compositie en een rolletje super8-film ‘scant’ de maker de omgeving op fragmentarische wijze.
De sloop van enorme woonwijken.
Een film, gemaakt als een spinnenweb.
De spinnen organiseren zich… Op een dag zullen ze het overnemen.