The New Life

The New Life, al dan niet toevallig een titelverwijzing naar het gelijknamige boek van fotografe Diane Arbus, en La Baguette zijn op het eerste gezicht schijnbaar knullige worstelpartijtjes tussen steeds twee mannen in een afgesloten ruimte. Ze vallen elkaar aan maar hun duel is duidelijk geënsceneerd en vanwege de toch steeds vriendelijk ogende slow-motionbewegingen van de personages oogt het nauwelijks agressief. De vervreemding die dit oproept is niet toevallig. Cameron Jamie, zelf opgegroeid in een door de mainstream culture beheerste Amerikaanse suburb, stelt met beide films de gemanipuleerde ‘ideale’ belichamingen van de Amerikaanse gedachte en schijnbaar ongevaarlijke beeldtaal aan de orde. Zelf optredend in lang ondergoed met een bloot uitstekende nepkont en een gezichtsmasker die doen denken aan het in zijn omgeving populaire gemaskerde kamerworstelen à la lucha libre, vecht Jamie in The New Life met een Michael Jackson-imitator, in werkelijkheid misschien wel het meest trieste product van fysieke normalisatie en aanpassing aan de nog steeds dominerende witte norm in het multiculturele Amerika. Met de hier gepresenteerde worsteling biedt Jamie een soort omgekeerd Droste-effect van de imitatie van een imitatie van een imitatie, waardoor het streven om te gelijken synoniem wordt voor het verlies aan eigen identiteit.