The End

Debuterend filmmaker Nicola Collins portretteert tegen de achtergrond van het Londense East End de fascinerende complexiteit van de levens van haar vader en zijn vrienden: beruchte criminelen, die hun omgeving na de turbulentie van de Tweede Wereldoorlog omvormden tot een gewelddadige onderwereld.
Alle personages die in deze strak gecomponeerde documentaire geportretteerd worden, zijn arm geboren en opgegroeid in East End. Ze streefden naar een beter bestaan en vonden dat in de misdaad. In de film komen de hardheid en meedogenloosheid van de mannen naar voren, maar ook hun authenticiteit en onderlinge verbondenheid. The End laat ons in een notendop de bloedige geschiedenis en de bekentenissen van de cockney-gangster zien.
De gesprekken met de mannen zijn losjes gegroepeerd naar geschiedenis (zo was boksen onderdeel van het lesprogramma op school), het typische taalgebruik (Cockney was als het ware een soort geheimtaal, ontstaan uit de wil de politie om de tuin te leiden) en accent (een deel van de gesprekken is Engels ondertiteld!), de erecodes, en de teleurstelling over het verdwijnen van de vroegere coherentie van de wijk. De gesprekken worden vrijwel zonder merkbare versiering getoond, in stemmig zwart-wit, en hebben het enigszins voyeuristische effect je deelgenoot te maken van een groep zware jongens, die je in het plaatselijke café of op straat liever zou mijden. (EH)