Parents’ Day

Een vader verwacht bezoek van zijn tienerdochter, die hij voor het laatst heeft gezien toen zij nog een baby was. Het meisje komt naar de stad om toelatingsexamen te doen voor de universiteit, en hij nodigt haar uit om bij hem en zijn nieuwe vrouw en jonge dochtertje te komen logeren. Het roept bij hem een vloed van herinneringen op aan zijn eerste liefde en aan de emotionele verwarring van die tijd. Zijn huidige vrouw vertoont tekenen van hevige jaloezie. Als het meisje arriveert – een beeldschoon, naïef en onbedorven schepsel dat uiterlijk heel erg op haar vader lijkt – ontstaat er duidelijk een band tussen vader en dochter en voelt de echtgenote zich bedreigd.
Met de keuze voor Victor Proskoerin als de verwarde maar liefhebbende vader die in het reine probeert te komen met zijn verleden, zet Proskoerina een zeer charismatisch personage centraal in het verhaal. Victor Proskoerin draagt veel bij aan de rol met zijn natuurlijke uitstraling, zijn onderkoelde maar krachtige vertoon van emoties en zijn boeiende aanwezigheid op het doek. Alle drie de vrouwelijke personages uiten hun liefde voor hem, waardoor een ingewikkelde microkosmos ontstaat van onopgeloste spanningen en psychologische uitdagingen.
De regie van Proskoerina ademt zelfvertrouwen, intelligentie en rijpheid uit. In haar eerste korte film treedt zij in de voetsporen van haar mentor Ilja Averbach, die met zijn psychologische drama’s Monolog (1972) en Other People’s Letters (1975) de standaard zette voor dit genre binnen de Sovjetcinema van die tijd. (MB)