Modell 5

Tussen 1994-96 richtte Granular Synthesis zich specifiek op het ‘temmen’ van hun machinesysteem op basis van twee verschillende menselijke modellen: Modell 5 (ondertitel MotionControl) en Modell X (ondertitel Sweetheart). Hun machine is hoofdzakelijk een instrument om het gedrag en het uiterlijk van een model te isoleren en los te maken van de cinematografische logica van oorzaak en gevolg, zoals we die kennen van video, televisie en muziek, en van onze perceptie van het leven zelf. Dit effect wordt veroorzaakt door het zogenaamde ‘granuleren’; een meedogenloze herhaling en omwenteling van cyclische combinaties en het creëren van lagen en compressie en, met gebruikmaking van duizenden montagepunten, een intens staccato van doordringend geluid en beeld.
Modell 5 bestaat anno 2007 uit een projectie van 10 bij 3,5 meter waarop het gezicht van de Japanse performancekunstenares Akemi Takeya vier maal, naast elkaar, te zien is. Als in een schilderij van Francis Bacon wordt het gezicht van de kunstenares verwrongen en gemanipuleerd, in dit geval in de elektronische ruimte die haar alter ego gevangen houdt en blootstelt aan de machinale bewerking van de computer. De overdonderende machinale ritmes - ondersteund door veel sub low - en de beeldbewerking roepen een gevoel van schizofrenie op, alsof het lichaam uit elkaar getrokken wordt en opgaat in de elektronische ruimte. Modell 5 is een ongeëvenaarde visuele, akoestische en lichamelijke ervaring.