Magnus

Regisseuse Kadri Kõusaar schreef zelf het scenario van haar speelfilmdebuut over een ziekelijke jongen in een liefdeloos en zelfzuchtig gezin in Estland. Als Magnus tegen alle verwachtingen in niet op jonge leeftijd sterft, wacht hem een nieuwe uitdaging. Vulde hij eerst zijn dagen met het vervullen van opdrachtjes die hij zichzelf stelde om zijn ziekte op magische wijze te bezweren en zijn leven te rekken, nu moet hij nog iets vinden dat het de moeite waard maakt om door te leven. Met een hysterische moeder en een vader die zijn drugsverslaving bekostigt via de rekrutering van prostituees die naar Duitsland verscheept worden, is hij geheel op zichzelf teruggeworpen. Alleen zijn zus lijkt nog over enige realiteitszin te beschikken.
Kõusaar schetst zeer expliciet maar met gevoel voor understatement een sociaal drama waarin duidelijk wordt dat gebrek aan ouderlijke aandacht en verantwoordelijkheid niets dan depressieve kinderen oplevert. Als Magnus na een zelfmoordpoging bij zijn vader komt wonen, wil deze niets liever dan hem inwijden in de geneugten waarmee hijzelf al dealend en snuivend de dag doorkomt. Magnus weet echter wat hij wil en voegt de daad bij het woord. Een opmerkelijke, documentaireachtige epiloog brengt de bovenal sferische vertelling vervolgens op een bijna journalistiek plan, als de terugkijkende vader zijn zoon alsnog bewondert omwille van de morbide droom die zijn pupil voor hem vervuld heeft.

• 

•