L’ora di punta

Ambtenaar Filippo Costa (Michele Lastella) begint letterlijk onderaan de ladder bij de fiscale recherche, maar vanaf het eerste moment is duidelijk dat hij kost wat kost hogerop wil. En dat gebeurt. Al binnen de belastingdienst blijken er onderhandse wegen te zijn die leiden tot een bespoediging van dit proces. Eenmaal gegrepen door het grote geld en de kick is er geen weg terug.
Dan ontmoet Costa, afgewezen door zijn eigenlijke vriendin, de vermogende Caterina (Fanny Ardant), een galeriehoudster met veel connecties, die gemakkelijk voor hem valt. Zij brengt hem in contact met politici en machtige ondernemers. Al snel verlaat Costa de belastingdienst voor meer winst opleverende bouwprojecten, waar afpersing en onderhandse afspraken aan de orde de dag zijn. Hij lijkt zijn spel met de twee vrouwen en zijn snel groeiende rijkdom volledig in de hand te hebben, totdat enkele fouten uit het verleden hem gaan achtervolgen.
L’ora di punta vormt op het eerste gezicht een klassiek geschoten drama, het relaas van een kleine oplichter die de werkelijkheid lange tijd naar zijn hand weet te zetten. Een mondaine thriller over winst en verlies. Eronder ligt echter het Italië van de pathologische, grootschalige corruptie, een bakermat vol risico’s voor zowel strebers als zwakkelingen. Costa’s verhaal wordt hierdoor exemplarisch en regisseur Vincenzo Marra tot sociaal aanklager.