L'anticoncept

De eerste experimentele, beeldloze film van Gil J. Wolman, die na de première op 11 februari 1952 meteen verboden werd, bestaat uit twee delen: een niet-narratieve soundtrack, een soort inwendige monoloog met fysiologische geluiden, en een visueel gedeelte opgebouwd uit de onregelmatige afwisseling van zwarte en witte cirkels die geprojecteerd worden op een weerballon. In april van datzelfde jaar leidde Wolman een systematische verstoring van het filmfestival in Cannes en werd uiteindelijk weggeleid onder politie-escorte. Zijn L’anticoncept is nog altijd een van de radicaalste films aller tijden.