De verloren kolonie

In 1927 werd in Abchazië, een prachtig subtropische voormalige Sovjetrepubliek, een wetenschappelijk instituut opgericht waar vooruitstrevend onderzoek werd verricht naar ziekten als kanker. Destijds was het de trots van het land, de apenkolonie was uniek in zijn soort en Amerikaanse instituten bouwden laboratoria naar het Abchazische model. Na de verwoestende burgeroorlog met Georgië in 1992/1993 is er weinig over van de oude glorie. De gebouwen zijn vervallen en de kolonie apen is grotendeels de bergen in gevlucht, waar ze de winters wellicht niet hebben overleefd.
De veelal oudere medewerkers proberen met man en macht het instituut weer op te bouwen. Er wordt naarstig gezocht naar financiers om de gebouwen te kunnen restaureren en er is voor het 80-jarige jubileum een internationale conferentie georganiseerd waar iedereen naar toeleeft.
Deze conferentie vormt de ontroerende apotheose van de eerste lange documentaire van IDFA’s First Appearance winnares Astrid Bussink. Het idee voor de film ontstond toen ze in een krant las over experimenten ergens in Rusland, waarbij geprobeerd werd apen met mensen te kruisen. Met veel liefde, uiterste precisie en zorgvuldigheid legt ze de wanhopige wederopbouwpogingen vast van de medewerkers, voor wie het instituut symbool staat voor het verval van hun land. Niet zwaar op de hand, maar verluchtigd met tragikomische elementen geeft de documentaire een mooi beeld van de kracht van dromen en illusies. (JJ)