Closing Time

Kobayashi wordt ook wel ‘de meest Franse van alle Japanse filmers’ genoemd, en dat straalde er zeker in zijn debuutfilm Closing Time vanaf. Dat Kobayashi met name een fan is van het werk van Truffaut is ook goed te zien – zowel qua stijl als in de thematiek. Van zijn voorliefde maakt hij dan ook bepaald geen geheim: Closing Time begint zelfs met een liefdesverklaring aan de films van Truffaut.
Een aan lager wal geraakte scenarioschrijver slijt zijn dagen en nachten in de bars van Tokio. Wanneer hij ergens op moet krassen omdat het sluitingstijd is, is er altijd wel een gewillige dame om de rest van de nacht mee door te brengen. Op straat voert hij talloze semi-filosofische gesprekken met gelegenheidsdrinkebroeders en -zusters (in zwart-wit gedraaid, als prologen van de verschillende hoofdstukken), maar uiteindelijk draait het vaak toch maar om een ding: die fles whisky die op moet. De ontmoeting met een dakloze, aan aids lijdende jongeman betekent een ommekeer in het leven van de schrijver.
Closing Time won in eigen land de grote juryprijs van het Yubari International Fantastic Film Festival, en was het startpunt van Kobayashi’s carrière als regisseur.

• 

•