881

Een vrolijke film met toch ook een droevige ondertoon. Oogverblindend aangekleed als een exotisch carnaval, maar tevens geworteld in lokale tradities. Een komedie, maar ook een beetje een melodrama.
De film draait om twee vriendinnen die in de ban zijn van de glitter en de muziek van de zogenaamde Getai. Dit zijn traditionele zang- en dansvoorstellingen die vooral populair zijn in de Chinese gemeenschap van Singapore en dan vooral onder de Chinezen die het Hokkiendialect spreken, want veel van de liedjes zijn in het Hokkien. En Hokkien is ook de moedertaal van de regisseur. Dat een jonge en moderne regisseur zich aan dit materiaal waagt, lijkt opmerkelijk, maar de film zit vol campmomenten en is regelmatig bewust over the top. Tan vernieuwde in feite de traditie en blies deze zo nieuw leven in. De film was in Singapore een waar kassucces.
Aan andere muziekgenrefilms ontleende de filmmaker elementen als de musical battle. Zo moeten de twee vriendinnen, de Grote en de Kleine Papaya (881 op zijn Hokkiens klinkt als papaya), het opnemen tegen de valse Durians. De film ontleent zijn aanstekelijke effect aan een combinatie van vakmanschap en lef op alle terreinen van het filmmaken. De aankleding, choreografie, belichting, montage en niet in de laatste plaats het opgewonden acteren zorgen tezamen voor een bijna overdadige film – maar dan wel een weldadige overdaad. (GjZ)

• 

•