Short Profile: Makino Takashi
Makino Takashi (1978, Tokio) behoort tot de nieuwe generatie Japanse experimentele filmmakers. Hij brak afgelopen jaar in Japan door met zijn film No is E, waarvoor hij op het Image Forum Festival de Tereyama Shuji prijs ontving.
Zijn eerste kennismaking met de filmkunst was via de afdeling fotografie van de kunstacademie aan de Nippon universiteit. Hier maakte hij kennis met de technische kant van het vak. Vanaf het begin was hij geïntrigeerd door de mogelijkheid om binnen zijn werk zowel film als video te gebruiken. Het vroege werk van Derek Jarman vormde hierbij een belangrijke inspiratiebron. Een andere belangrijke invloed waren de Quay Brothers; hun gebruik van licht en de wijze waarop zij muziek en filmgeluid weten te integreren maakte dusdanig diepe indruk op Takashi dat hij in 2001 bij ze in de leer ging.
In zijn streven film als totaal kunstwerk te beschouwen werkte hij samen met diverse muzikanten/geluidskunstenaars. Zijn twee meest recente werken No is E en Elements of Nothing kwamen tot stand in nauwe samenwerking met Jim O’Rourke. Voor de vertoning tijdens IFFR 2008 werd voor het werk The Intimate Stars een soundtrack gecomponeerd door de Nederlandse geluidskunstenaar Wouter van Veldhoven.
Takashi’s werk komt voort uit de klassieke experimentele traditie maar onderscheidt zich door het meditatieve karakter en de mate van sensitiviteit.
In dit verzamelprogramma
-
Eve
Een experimentele film waarin Makino zijn filmmateriaal verschillende keren heeft belicht. Daarnaast gebruikte hij animatietechnieken. -
The Intimate Stars
Een verbeelding van de lichtbeelden die op het netvlies blijven staan wanneer we onze ogen sluiten. -
Elements of Nothing
Een adembenemende experimentele compositie van beeld en geluid door filmmaker Makino Takashi en musicus Jim O’Rourke. -
