Slow Days

Slow Days is een dramatische collage die is opgezet als een mozaïek. De film volgt twintig mensen in Kroatië, die soms met elkaar verbonden zijn door vriendschaps- of familiebanden. Het zijn portretten van mensen bij wie, net als bij andere mensen overal ter wereld, de onvervulde dromen zich ophopen.
Martin komt net terug van een bezoek aan zijn vader in Zwitserland en lijdt aan slapeloosheid. Zijn slechte gewoonten irriteren zijn moeder, Martina, die zelf staat te popelen om het land te verlaten en naar haar man te gaan. Martin brengt zijn tijd door in de kroeg, waar hij de serveerster helpt met het verplaatsen van het meubilair. Zijn buurvrouw Sanja is na een verblijf van enkele jaren in Duitsland naar Kroatië teruggekomen en bij haar grootouders ingetrokken. De dagelijkse sleur bij haar grootouders werkt haar op de zenuwen. Sanja’s nicht Tamara heeft een poëziewedstrijd gewonnen. En dan zijn er nog Matija, Stepan, Alen, Andrea en vele anderen.
De film maakt geen onderscheid tussen hoofd- en bijfiguren. De enige overeenkomst tussen de twintig Kroatiërs is het feit dat ze geen van allen gelukkig zijn met hun leven. Ze verdoen hun tijd met klagen, een veel voorkomend verschijnsel in landen waar de vrijemarkteconomie nog maar pas is ingevoerd. De makers hebben jaren over deze film gedaan en talloze uren opnames gemaakt, en ook zitten wachten. Het resultaat is een gezamenlijk door enthousiaste vrienden gemaakte film, een waarlijk onafhankelijk kunstwerk. (LC)