Playing the Victim

Playing the V ictim is, in de woorden van de makers, ‘een absurde zwarte komedie over het moderne leven, met een daverende filosofische climax aan het eind, en met verborgen citaten uit Hamlet.’ De film is doortrokken van absurdisme en humor.
De net afgestudeerde Valja (Joeri Tsjoersin) krijgt een bizar baantje: hij moet op allerlei plekken waar een misdaad is gepleegd in een reconstructie spelen, in aanwezigheid van de verdachten die hem gedetailleerde aanwijzingen geven. Dat wordt allemaal nogal amateuristisch gefilmd door Ljoeda, een naïeve politieagente (Anna Michalkova; zie ook de film Relations) en ondergeschikte van de rechercheur (Vitali Chaev). De misdaden en de figuren variëren, maar zijn even absurd als de rest van het gebeuren. Van het in stukken snijden van een vrouw en die stukken proberen weg te werken in een chemisch toilet, tot het uit raam gooien van een vrouw en het neerschieten van een collega in een Japans restaurant. Valja speelt steeds de rol van het slachtoffer, totdat dit merkwaardige baantje z’n leven op een vreemde manier gaat beïnvloeden.
Net als in zijn eerdere film Bed S tories toont Kirill Serebrennikov ook hier weer hoe goed hij is in het observeren van menselijk gedrag. Hij doet dat scherp en humoristisch - waarbij hij een beetje slapstick niet schuwt - en verpakt in een hedendaagse vorm. (LC)