Nightmare Detective

Tsukamoto, de sublieme poëet van de postmenselijke conditie, manipuleert het genre van de psychologische thriller tot geheel nieuwe werkelijkheidsniveaus. In alweer zijn tiende film draait het om een tweetal figuren die vrijelijk de nachtmerries van andere mensen binnen kunnen dringen. De titelpersoon is Kagenuma, die zich vanwege een door zijn moeder veroorzaakt jeugdtrauma heeft afgesloten van de wereld. Hij kan echter niet ontsnappen aan zijn vermogen om getuige te zijn van de peilloze angsten van anderen. De andere persoon met dit vermogen is een geheimzinnige figuur, behept met de aandrang zichzelf en anderen te doden.
Wanneer een aantal mysterieuze zelfmoorden plaatsvindt, bijt een vrouwelijke detective (gespeeld door het Japanse popidool Hitomi) zich vast in de zaak. Ze komt erachter dat de doden als laatste contact hebben gehad met iemand wiens naam op de mobiele telefoon alleen als ‘0’ te zien is. Samen met haar collega’s Sekiya en Wakamiya gaat ze voorzichtig verder met het onderzoek. Wanneer ze ontdekken dat de sleutel van het mysterie in de dromen van de slachtoffers ligt, komen ze in contact met de ‘Nightmare Detective’. Maar iemands dromen binnendringen blijkt niet zonder persoonlijk gevaar...
Tsukamoto: ‘Terwijl onze heldin helemaal opgaat in de jacht op de moordenaar, ontdekt ze onbedoeld de holle leegte die in haarzelf gegroeid is. Daarin ligt de sublimatie van het bestaan, die we op de een of andere manier vergeten in onze grotestadslevens.’ (GT)