My Mother Is a Belly Dancer

Op het eerste gezicht is dit geen typische festivalfilm. Hij staat dichter bij de romantische komedie dan bij de arthousefilm. Wat de film bijzonder maakt, is de draai die aan het genre wordt gegeven. De hoofdpersonen zijn niet-welgestelde en niet-jonge huisvrouwen, een verwaarloosde groep in ieder genre, commercieel of niet. Daarnaast geeft de film een realistische sfeertekening van een specifieke wijk in Hongkong - Choi Hung in Kowloon - die een heel ander beeld oproept van toch één van de meest gefilmde steden ter wereld.
Drie huisvrouwen, Ms. Wong (Kristal Tin), Ms. Lee (Sydney) en Ms. Chan (Amy Chum), leiden een weinig opwindend bestaan in een troosteloze hoogbouwwijk. Ze kunnen zich niet veel permitteren, beperkt als ze zijn door de burgerlijke normen van hun omgeving en hun bescheiden huishoudbudget. Ze zoeken enig vertier door naar traditionele Chinese danslessen te gaan in een wijklokaaltje. Op een goede dag blijkt de leraar vervangen te zijn door ene Pasha, die gespecialiseerd is in buikdansen. De zinnelijke uitheemse dansvorm wordt door de meeste dames niet gepast geacht, maar de hoofdrolspelers, aangevuld door de jonge moeder Cherry (Monie Tung), worden na aanvankelijke aarzelingen steeds enthousiaster. De buikdanspassie van de vrouwen roept al snel de nodige verontrusting op in hun omgeving.
De bijzondere acteerprestaties van de oudere actrices maken de film innemend en onderhoudend. Uiteindelijk is de film ook origineel door zijn emotionele diepgang. (GjZ)