Honor de cavalleria

Honor de cavalleria is met gemak de meest bijzondere Spaanse film van 2006. De Catalaanse regisseur Serra is origineel, zonder er een geheim van te maken wie en wat hem geïnspireerd hebben. Helder en onomwonden - zowel door hommages in de film als in begeleidende teksten en interviews - meldt hij wat hij wil bereiken. Dit serene, schilderachtige debuut roept de films van Ozu, Olmi, Bresson en Pasolini in herinnering, maar ook ideeën en werkwijzen van Godard, Rocha en Paradzjanov (soms expliciet), zonder dat dit alles stoort of irriteert. Integendeel, de zachtaardig menselijke wijze waarop de film ontroert, brengt de hemel dichterbij...
De met beperkte middelen gerealiseerde film is weliswaar gebaseerd op Cervantes’ Don Qui j ote, maar er zijn weinig herkenbare scènes en er is geen windmolen te zien. Overigens gebruikte Serra daarnaast ook andere (middeleeuwse) bronnen en de film slaagt zo op wonderbaarlijke wijze in zijn opzet om min of meer historische personages te herscheppen die destijds wellicht als inspiratiebron voor Cervantes dienden. We zien Don Quijote en zijn knecht Sancho (gespeeld door de schitterende ‘amateur-acteurs’ Lluís Carbó en Lluís Serrat) op hun reis door het lege landschap (in de hele film is geen enkele menselijke constructie te bekennen). Ze zijn, zoals het hoort, op zoek naar avontuur en terwijl ze spreken - en zwijgen - over zowel aardse, praktische zaken als over hoofse en spirituele onderwerpen, groeit de band tussen de mannen. ( GT )