Dog Days Dream

Kleine zwarte komedie in de beste absurdistische traditie. Regisseur Ichii Masahide heeft een achtergrond als stand-upcomedian en die toneelervaring met de voor humor zo belangrijke timing gebruikt hij in deze film met verve. De film is niet echt een Kammerspiel, want de personages gaan ook naar buiten, maar de meeste - en de meest uitzinnige - scènes spelen zich af in een kleine huurkamer.
Een jong en arm stel probeert in die kamer een lange, hete zomer door te komen. Ze hebben van alles te weinig en dus ook geen geld voor de aanschaf van een airconditioner. Vooral het gemis van dit verkoeling brengende apparaat wordt in de zinderende kamer steeds meer een obsessie. De jongeman haalt papier op voor een recyclingbedrijfje en verdient met dit weinig aantrekkelijke werk nagenoeg niets. Zijn vriendin werkt in een Koreaans barbecuerestaurant. Je zou denken dat ze dan in ieder geval te eten hebben, maar haar gierige baas laat haar zelfs de restjes niet meenemen. Als de man het zat wordt om in de hitte papier te sjouwen en de vrouw vanwege een misverstand wordt ontslagen, begint hun schamele bestaan steeds absurdere vormen aan te nemen. In lethargie trekken ze zich terug in hun oververhitte kamer die steeds meer op een vuilnisbelt gaat lijken. En op die puinhoop verslapen ze hun dag in hun ondergoed. Als de jongen uit een soort radeloosheid toch tot actie overgaat, wordt het allemaal nog erger. En komischer. (GjZ)