Build a Ship, Sail to Sadness

Build a Ship, Sail to Sadness is een absurdistisch muzikaal reisverhaal. De film volgt een jongeman, Vincent, die eenzaam op z’n brommer door een verlaten bergstreek trekt. Hij ziet het als zijn opdracht om de eenzaamheid te genezen van de paar bewoners die daar in afzondering leven en dat doet hij door met een mobiele disco naar ze toe te gaan. Gedreven door een messianistische vastberadenheid en een verslaving aan benzinedampen, probeert hij in dit vijandige landschap zijn afbrokkelende ideaal overeind te houden, waarbij hij ook nog moet opboksen tegen de koppige onverschilligheid van de plaatselijke bevolking.
Vincent verkeert in een voortdurende strijd met de harde werkelijkheid van het Schotse platteland, het uitgestrekte, kale landschap en de onvermurwbare bezadigdheid van de bewoners. Zijn eigenzinnige humor, z’n welbespraaktheid en z’n hartverscheurend schrijnende popliedjes vormen een wereld op zich. De regisseur probeert de gemoedstoestand van de plaatselijke bevolking te peilen en tegelijkertijd een portret te maken van deze gekwelde dromer. De filmproductie zelf valt bijna samen met het onderwerp: een dwaze, utopische onderneming binnen de koele conventies van de filmindustrie.
Dit speelfilmdebuut van Laurin Federlein gaat over de vreugde van muziek en het verlangen naar de verheffing en extase van de kunst. De film is ook een droefgeestige uiteenzetting over de eenzaamheid van mensen die een visioen koesteren, en een uitstapje naar een werkelijkheid waarvan we het bestaan al vergeten zijn. (LC)