Toro negro

Fernando Pacheco, bekend als 'El Negro' of 'El Suicida', is een stierenvechter van het schiereiland Yucutan (Zuid-Mexico), het achterland van de toeristen-resorts aan de Rivièra Maya. El Negro, meer stuntman dan toreador, staat niet in de grote arena's maar vertoont zijn kunsten in de straatarme wijken waar provisorische omheiningen de magere stieren binnen het strijdperk moeten houden. Hij is begin twintig, heeft een relatie met de iets oudere Rosalia en bezit een forse hoeveelheid littekens, fysieke zowel als psychische. De debuterende documentairemakers González-Rubio en Armella volgen hun tragische held op persoonlijke, intieme wijze met hun mini-dv-camera. Het resultaat is een indrukwekkend portret van een soms charmante, maar vaker straalbezopen, agressieve en impulsieve man. De film is niet geschikt voor al te gevoelige kijkers, ook al laten de makers niet alles zien wat ze gedraaid hebben (zoals in de scène waarin El Suicida zijn bijnaam eer aandoet en dronken tegenover een stier staat) en draaiden ze zelfs niet alles wat ze hadden kunnen draaien. De filmmakers bekommeren zich niet zozeer om leuke plaatjes of een slimme vertelstructuur, maar zijn zich - noodgedwongen - bewust van hun rol in de rauwe omstandigheden van hun hoofdpersoon. Wanneer de zwangere Rosalia de filmmakers verzoekt om Fernando ervan te weerhouden haar (weer) in elkaar te slaan, staan ze voor een dilemma: doorgaan met filmen of de camera neerleggen en ingrijpen? (GT)