The Sun

Alleen een groot regisseur in de kracht van zijn kunnen zal zich wagen aan portretten van drie van de meest beladen historische figuren van de twintigste eeuw. Eerder gaf Sokoerov al zijn visie op Hitler (Moloch) en Lenin (Taurus). In The Sun toont hij een aantal dagen uit het leven van de Japanse keizer Hirohito vanaf de dag voorafgaand aan de Japanse capitulatie. We zien de keizer - op dat moment nog een god voor zijn onderdanen - bij zijn bezigheden, met zijn adjudanten overleggend, maar ook bezig met zijn hobby, eigenlijk wachtend op de komst van de Amerikanen om zich over te geven. Wanneer zij hem uiteindelijk komen halen, moet Hirohito afstand doen van zijn goddelijke status en zich voegen naar de wensen van generaal MacArthur. De fantastische Ogata Issey speelt Hirohito op een minimale wijze, ontdaan van zijn stem, gestileerd en Chaplinesk (meerdere keren noemen yankees hem 'Charlie'). Een overbeschermd mens, maar wel betrokken bij de verschrikkingen van de oorlog, en toch vatbaar voor de rede van de vijand. In meerdere opzichten is de film een beetje een rare Sokoerov: The Sun heeft special effects, verschillende grappen, en is zowel in zijn dramatische ontwikkeling als in het gebruik van de ruimte verrassend helder en onderhoudend. De geluidsband, boordevol prachtig elektronisch gepiep en geknars, vogelgeluiden en gedeconstrueerde flarden klassieke muziek, is overigens een meesterstuk op zich. (GT)