Stoned

Een film die in de beste Engelse filmtraditie staat. Een film met een goed en gedetailleerd verteld verhaal, met overtuigend en authentiek acteerwerk en met veel gevoel voor locatie en aankleding. Een evocatie van de jaren zestig waarin alles tot in de puntjes lijkt te kloppen – op het obsessieve af. Even precies en fanatiek heeft filmmaker Stephen Woolley de bronnen van zijn verhaal onderzocht. Het is het verhaal van de meest mythische aller drugsdoden uit de rockgeschiedenis: Stoned gaat over leven en sterven van The Rolling Stones-oprichter Brian Jones. Een verbluffende reconstructie van een kort en tomeloos leven dat realistisch, maar niet zonder humor – ook dat maakt deel uit van die goede Britse filmtraditie – en met veel vakmanschap wordt verbeeld. Drugs lagen zeker ten grondslag aan de ondergang van Jones, maar onbetwist speelde ook het grillige gedrag dat beroemdheid in labiele mensen losmaakt een rol. Stoned is een ambitieuze film, ook al liggen die ambities niet geheel op het cinematografische vlak. Regisseur Woolley heeft de zaak-Jones zo uitputtend onderzocht dat hij er juridische overtuigingskracht aan lijkt te willen ontlenen. Zijn ultieme doel is dan toch dat de zaak wordt heropend. Want hierin overtuigt de film nog het meest: dat beroemde lijk in het zwembad dreef daar niet alleen als gevolg van een uit de hand gelopen drugsfeestje. (GjZ)

• 

• 

• 

•