Some Kinda Love

In deze zeer bewuste terugkeer naar het onafhankelijke werk van zijn begindagen, behandelt Nagasaki het thema van de scheve driehoeksverhouding op een meer dubbelzinnige wijze dan waar dan ook in zijn werk. Anzai (de televisiekomiek Ishii, hier in een ander soort rol dan gewoonlijk) is een stadsplanoloog; zijn oude klasgenoot Shibata (gespeeld door Tamaki, die ook de muziek voor de film verzorgde) is een projectontwikkelaar die zich niet altijd aan de regels houdt en er niet voor schroomt om hier en daar wat afkoopgeld op tafel te leggen. De rust in de levens van beide mannen wordt verstoord door een toevallige ontmoeting met Kiriko (gespeeld door Mizushima, Nagasaki’s echtgenote), een jonge vrouw wier obsessie met UFO’s symbool staat voor haar zwerflust. Ze lijkt geïnteresseerd in beide mannen en kan niet beslissen aan wie ze de voorkeur geeft. Deze film is niet zo openlijk pervers als verwacht zou kunnen worden, gezien de verwijzing naar Lou Reed in de Engelse titel. Nagasaki schetst een gedetailleerd beeld van het moment waarop adolescentie overgaat in volwassenheid – of liever gezegd van het gegeven dat ‘volwassenheid’ niet zo volwassen aanvoelt als vaak verwacht wordt. Dit is een werk van bedrieglijke eenvoud, waarin veel van Nagasaki’s geliefde thema’s en motieven terugkeren om de vorm aan te nemen van een tragikomedie. Er kan genoten worden van extraatjes in de vorm van uitstekend vertolkte bijrollen: Tetsuo-regisseur Tsukamoto Shinya speelt een collega-stadsplanoloog en Naito Takeshi, een Nagasaki-veteraan, een enigszins vage maar stoïcijnse tandarts. (TR)

• 

•