Nuit noire, 17 octobre 1961

Een zorgvuldige en zakelijke reconstructie van ware gebeurtenissen die juist door zijn ingetogenheid imponeert en ontroert. De feiten zijn buiten kringen van historici en direct betrokkenen weinig bekend. Op de bewuste datum uit de titel speelt zich in de straten van Parijs een groot drama af. De Algerijnse oorlog loopt op zijn bittere einde en de Franse samenleving heeft veel weg van een politiestaat. In Parijs geldt een avondklok. Immigranten worden willekeurig opgepakt. De Algerijnse verzetsbeweging FLN (Front de Libération National) antwoordt met het al even willekeurig vermoorden van politieagenten. Op de avond van 17 oktober 1961 wordt een vreedzame demonstratie tegen de repressie van staat en politie bruut uiteengeslagen. Er vallen vele doden. Hoeveel precies is nooit opgehelderd, maar het zijn er vermoedelijk rond de tweehonderd geweest. De speelfilmreconstructie van Tasma laat in detail de aanloop tot de gebeurtenissen zien. De filmmaker toont die vanuit het perspectief van beide partijen, maar hij maakt er geen geheim van te kiezen voor de slachtoffers van de politieterreur. Zijn werkwijze is degelijk en misschien zelfs klassiek te noemen. Dat is een stijl die goed past bij de historische reconstructie. Het geeft de film, onmiskenbaar fictie overigens, iets van een authentiek document. Het ging Tasma niet alleen om een historisch gelijk. Hij ziet gebeurtenissen als deze als een belangrijke bron voor de huidige spanningen binnen de immigrantenbevolking. (GjZ)