Nice and Big

Deze opmerkelijke en ten onrechte vergeten onafhankelijke film - zeer onafhankelijk moet eigenlijk gezegd worden - was één van de meest besproken films van het festival van 1988. Gedraaid op 8mm en speciaal voor die Rotterdamse vertoning op 16mm overgezet. Er stond nog een muur in Europa. En van achter deze muur kwam uit een zich bevrijdend Hongarije deze autobiografische en anarchistische film. Een film die punk ademde en rock-'n-roll. Een ruw en zeer persoonlijk document over het leven aan een zelfgekozen zelfkant. Een film ook die kan laten begrijpen hoe in hetzelfde Hongarije jaren later films als The Dealer en Johanna (beide in dit programma) gemaakt konden worden. De filmmaker speelt zelf de hoofdrol. Samen met zijn vriendin woont hij onder het dak van een huurkazerne. Kaal en zonder voorzieningen: geen stromend water, geen toilet. Plassen moet in een fles, poepen op een krant. En alles wordt vastgelegd, ook het bedrijven van de liefde. De film is daarom een film van het lichaam genoemd. Daar is veel voor te zeggen. Maar het is ook een film over vrijheid en experiment. Over het uitproberen van het leven en zijn genotsmiddelen. Vanuit hun oncomfortabele dakwoning heeft het filmstel een verheven uitzicht op de mensen die kranten lezen en oude kranten schoon weggooien. Ze voelen zich niet minder. Eerder meer. (GjZ)