Ik hou het wel voor gezien

Korte documentaire gemaakt in een tijd dat het maken van een niet-moraliserend portret van een drugsverslaafde nog iets geheel nieuws was. Door het zorgvuldige filmen, het tijdloze zwart-wit en de oprechte belangstelling van de filmmakers is de film niet alleen een fraai historisch document; hij is waardig verouderd en heeft nog steeds iets te vertellen. De film volgt Gaby Derkinderen, een 24-jarige jongen die zich vooral met zijn verslaving bezighoudt, al zou hij misschien best meer kunnen. Maar die vraag hoeft nu al meer dan dertig jaar niet meer gesteld te worden. De hoofdpersoon overleed nog voordat de film in première ging.