Good Night, and Good Luck.

Good Night, And Good Luck. (de punt hoort daar), is meer dan alleen een zorgvuldig vormgegeven en fraai gespeeld zwart-witdrama over de confrontatie tussen de communistenjagende senator Joseph E. McCarthy en het wat saaie nieuwsicoon van CBS, Edward R. Murrow. De laatste schaarde zich niet achter angstvallig zwijgende collega’s, maar bleef met zijn ‘See It Now’-programmateam volhardend naar de feiten zoeken. In de hedendaagse ‘United States of Amnesia’, zoals criticaster Gore Vidal zijn land pleegt te noemen, is een (off-)Hollywoodfilm waarin op een realistische, bescheiden manier een morele spiegel wordt voorgehouden aan media en politiek een opsteker, een waarschuwing en een unicum. De keuze om McCarthy alleen als zichzelf op te voeren is briljant: iedere acteur zou in die rol van overacteren beticht worden, zo blijkt uit de archiefbeelden van de fulminerende politicus. Het merendeel van de handelingen speelt zich af op de levendige, licht anarchistische redactieburelen, waar het aantal sigaretten dat gerookt wordt inmiddels als historisch detail mag gelden en de algemene paranoia van de tijd door camaraderie en scherpe dialogen buiten de deur wordt gehouden. De film is ook een eerbetoon aan Clooney’s vader, die in het midden van de vorige eeuw voor de televisie werkte; het medium dat volgens Murrow zijn potentie te grabbel gooide onder politieke en commerciële druk, en ingezet wordt om ‘ons af te leiden, te misleiden, te amuseren, en te isoleren’. (GT)

• 

• 

•