Bubble

Wat bezielt één van de meest gerespecteerde en succesvolle filmmakers van Hollywood (Traffic, Ocean's Eleven) om een film te maken die misschien het best (zonder denigrerend te willen zijn - integendeel) als een amateurfilm kan worden omschreven? Of misschien wel als een anti-Hollywoodfilm? Een film zonder sterren. Een film zonder sensatie en glitter. Een sociaal-realistische film bovendien, die een hedendaags Amerika laat zien dat, documentaires daargelaten, nauwelijks in Amerikaanse films voorkomt. De film werd op locatie gedraaid in Ohio, een economisch weinig welvarende staat. Een streek die het fenomeen 'economische depressie' een concreet gezicht geeft. Amateurs spelen de drie hoofdrollen, waardoor de authenticiteit van de locatie nog wordt versterkt. Ze werken in een poppenfabriek waarvan je je afvraagt hoe die buiten Azië nog kan bestaan. Dat zal dan ook wel niet lang meer goed gaan, is de onmiskenbare boodschap. Maar naast zijn economische realisme vertelt Bubble ook een dramatisch moordverhaal. Het laatste deel van de film is daardoor een ware whodunit, wat in verrassend contrast staat met de opbouw in het begin van de film. Al ontvouwt Bubble zich tenslotte toch weer niet op klassieke wijze. Bubble is een kleine film met, impliciet, een grote ambitie. Hier toont zich de wens van een groot filmmaker om de filmtaal vers te houden. (GjZ)