Yugotrip

Er zijn films die volledig worden gedragen door hun hoofdrolspeler, en daar is dit er zeker één van. De ‘yugo’ uit de titel is Dejan, die de oorlog op de Balkan ontvlucht is en nu in Keulen woont. Dejans ‘trip’ is de permanente verdoving die hij zoekt in drugs en alcohol om zijn herinneringen aan de oorlog in Bosnië in bedwang te houden. Maar zijn visioenen achtervolgen hem zelfs in grote dronkenschap. Hij lijkt door doodsdrift gedreven, lijkt geen grens of norm te kennen. Wanneer hij de jongere Anna ontmoet, doet Dejan een halfslachtige poging om te veranderen. Dejan is niet eens zoveel ouder dan Anna, maar de oorlog en zijn leefstijl hebben zijn gezicht getekend. De veeleisende rol van Dejan wordt gespeeld door Stipe Erceg (ook te zien in The Edukators), die dat zo geloofwaardig doet dat je je haast zorgen om hem begint te maken. Yugotrip is geen innemende film. Hij is ruw en soms wankel als de roes van Dejan. Dejan is natuurlijk geen lieve jongen, en zelfs niet echt een oorlogsslachtoffer te noemen. De recensie van Yugotrip in filmvakblad Variety was opmerkelijk negatief, bijna haatdragend. De recensent voorspelde dat alleen de meest masochistische onder de festivals de film zouden willen draaien. Waarmee het festival toch maar weer is gedefinieerd. (GjZ)