Voorland

Het landschap waarin we leven is er al veel langer dan wijzelf. En na onze dood is het er nog steeds. Niet dat het landschap steeds hetzelfde blijft: iedere generatie wist sporen van vorige generaties uit. En laat zelf weer nieuwe sporen achter. Dit proces is gedurende zeven jaar met veel oog voor detail, vakwerk, en zonder misplaatste nostalgie vastgelegd op Super-16 door Eugenie Jansen en Albert Elings. Aan de oever van de Nederrijn ligt tussen dijk en rivier een stuk uiterwaard, Loowaard. In een vervallen kasteelboerderij woont de laatste boer die hier zijn koeien had lopen, er staan overblijfselen van een overbodig geworden steenfabriek en in de grond zijn resten gevonden van een oude Romeinse legerplaats. Tot voor kort leek dit stukje land door de vooruitgang over het hoofd gezien. Maar nu moeten de weilanden plaatsmaken voor de ontwikkeling van nieuwe natuur. De fabriek wordt gesloopt en onder de grond komt een spoortunnel voor de nieuwe Betuwelijn. Er verschijnen mensen in witte maanpakken, in oranje hesjes, half ontklede jongens spannen touwen in bomen. Ondertussen stroomt de rivier - met haar eigen ritme van hoog water, laag water - traag voorbij, zoals ze altijd al gedaan heeft. In dit poëtische portret met beelden als bewegende schilderijen lijken alle menselijke handelingen van voorbijgaande aard. De makers besteedden naast het beeld erg veel aandacht aan de prachtige geluidsband. Pure cinema is het resultaat. (SdH)