Voor Fossilization gebruikte D’Haeseleer de video als kneedmachine. Lagen met beelden worden tot een plakkerig rommeltje gekneed, een puinhoop die alles aanzuigt wat het aanraakt. Het is een apocalyptisch eindspel, met in de hoofdrollen verscheidene auto’s, enkele menselijke resten en misschien zelfs nog wat ijdele hoop op een druilerige dag.
Een film die schijnbaar heldere en herkenbare elementen op zo’n manier combineert, dat de betekenissen en de associaties die ze meestal oproepen, relatief worden. De…
Gedachten en herinneringen stromen door ons hoofd als water. Je concentreert je op één ding, terwijl je je bewust bent van een periferie aan mogelijkheden.…
‘Overal waar ik kom, is een dichter me al voor geweest.’ (Sigmund Freud, 1856-1939) Herinneringen kunnen heel fragiel, ongrijpbaar en onbetrouwbaar zijn. Met cameras en…
Een opeenvolging van gedachtebeelden beschrijft momenten van plezier, ondergedompeld in golvende illusies van vloeibaar licht en schaduwen, en overbrugt zo de kloof tussen heden en…