Demi-Tarif

De jonge actrice Isild Le Besco (de hoofdrolspeelster van onder meer A tout de suite, de nieuwste film van Film Maker in Focus Benoît Jacquot) begon op haar zestiende al met het schrijven van het scenario voor Demi-Tarif. Het maken van de film was een echte familiezaak: haar grote broer stond achter de camera, haar kleine broertje speelt mee en veel scènes werden gefilmd in Le Besco’s eigen huis. Drie kinderen van zeven, acht en negen jaar oud zijn verlaten door hun moeder. Een vader – ze hebben elk een andere – is er eigenlijk nooit geweest. Ze overleven door winkeldiefstal en ritselen eten bij fastfood-restaurants. De stad Parijs is eigenlijk één grote speeltuin voor ze. Ze rijden gratis met de metro (de kleintjes kunnen gemakkelijk onder de beveiligingspoortjes door), spelen buiten tot ‘s avonds laat en sluipen bioscopen binnen om hun lievelingsfilms te bekijken. De juf op school krijgt wel argwaan vanwege hun vuile kleren, maar ook daar weet het handige drietal zich uit te kletsen. Door Chris. Marker werd de film al ‘de voorbode van een nieuwe nouvelle vague’ genoemd, waarin Demi-Tarif dan ‘de nieuwe A bout de souffle’ zou zijn. Hij bedoelde niet zozeer dat er een gelijkenis in verhaal of stijl zou zijn, maar wel in kijkervaring. De vrije DV-camera filmt de drie kinderen als een vierde broertje altijd vanuit hun eigen perspectief. Hierdoor krijgt de toeschouwer een bijzondere kijk in hun eigen wereldje. Een ruwe diamant. (SdH)