Chasing the Sun

De maker had zich voorgenomen om een film te maken die een breed publiek zou kunnen aanspreken. Dat is hem ook gelukt, maar hij kon het toch niet laten om zijn aanstekelijke film ook diepgang mee te geven. Het is een verhaal over een specifieke microkosmos die toch veel zegt over de macrokosmos van Indonesië en zijn geschiedenis. De vertelling draait om vier jeugdvrienden die in hetzelfde buurtje opgroeien. Ardi, Damar, Apin en Nino hebben samen een ritueel. Iedere avond voor zonsondergang rennen ze naar de ondergaande zon, chasing the sun. Vier jonge mannen op weg naar een toekomst. De eerste schaduw daalt over deze toekomst als een buurtgenootje wordt doodgestoken door de lokale crimineel Obet. De jongens besluiten hem aan te geven, maar als Obet jaren later terugkeert is hij het voorval niet vergeten. Als Nino's nichtje Rara in de wijk komt wonen en zowel Ardi als Damar verliefd op haar worden, wordt de vriendschap zwaar op de proef gesteld. De figuur van Ardi's vader, een strenge gepensioneerde politieman, herinnert aan het autoritaire verleden van Indonesië. Aantrekkelijk aan de film is vooral de gedetailleerdheid waarmee het leven in het buurtje wordt opgeroepen. Hierdoor wordt het verhaal ingebed in een authentieke en sfeervolle omgeving die tevens context biedt aan de belevenissen van de jongens. In al zijn vlotheid is de film toch ook een fraaie reflectie op het belang van duurzame vriendschap. En het is een voelbaar persoonlijke film. (GjZ)